عکسهای مجله تايم از تظاهرات 13 آبان

peykeiran

شمس‌الواعظین : «هیبت حکومت در حال ریزش است

ماشاالله شمس‌الواعظین روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی می‌گوید هرچه سرکوب از طرف حکومت بیشتر شود، حرکات کردم نیز رادیکال‌تر خواهد شد و او این را به نفع جنبش اصلاح‌طلبی نمی‌داند. سخنگوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات می‌گوید تا دیر نشده حکومت باید برای این مسـئله یک راه حل سیاسی پیدا کند وگرنه به عقیده او شکاف بین حکومت و مردم تبدیل به شعله‌های خطرناکی می‌شود که زبانه‌های آن معلوم نیست به کجا خواهد انجامید. دویچه‌وله: آقای شمس تظاهرات دیروز مردم در سیزده آبان در مقایسه با تظاهرات معترضان دولت در روز قدس قدری متفاوت بود. حداقل از این نظر که سرکوب از طرف نیروهای دولتی بیشتر بود. فکر می‌کنید آیا قرار است روش دولت عوض بشود و در مقابل معترضان خشن‌تر از قبل عمل کند؟ ماشاالله شمس‌الواعظین: اشاره‌ای که شما کردید، اشاره‌ی درستی است. دیروز (۱۳ آبان) تفاوتش با روز قدس این بود که در روز قدس این‌ها نمی‌خواستند کوچکترین خشونتی به کار ببرند و خونی ریخته بشود، روز قدس مبارزه با اسراییل است و اینها نمی‌خواستند عملی را انجام بدهند که شبیه اعمالی باشد که در فلسطین اشغالی دارد صورت می‌گیرد. لذا خیلی باز و با صحه‌ی صدر برخورد کردند و همراه با انعطاف سیاسی. ولی هشدارهایی که پیش از سیزده آبان به مردم داده شد و مردم در یک چالش بزرگ با حکومت وارد میدان شدند، موجب شد که نیروها و قوای امنیتی وارد عمل بشوند و خشونت را به میزان بسیار زیادی بالا ببرند. در واقع دیروز بین دو گروه از مردم تجزیه شد؛ مردمی که مرگ بر آمریکا می‌گفتند مورد حمایت نیروهای امنیتی بودند و مردم دیگر به هر دلیل هر شعار دیگری که می‌دادند مورد تعقیب و سرکوب و تعدی و ضرب و جرح مأموران امنیتی قرار می‌گرفتند. این تفاوت بین روز قدس و روز سیزده آبان است که به نظر می‌رسد نیروهای امنیتی قصد ادامه‌ی این وضعیت را دارند. علی‌رغم هشدارهایی که قبل از سیزده آبان داده از سوی مقامات دولتی شده بود و همین طور اخبار تکان‌دهنده‌ای که از بازداشتگاه‌های مختلف، از بدرفتاری با زندانیان می‌شد، بازهم دیروز حضور مردم بسیار چشمگیر بود. کسانی که شاهد عینی بودند می‌گویند یکجور تمام‌شدن طاقت مردم و یکجور لجبازی و این که انگار برایشان دیگر مهم نیست چه اتفاقی بیفتد، در مردم دیده می‌شد. آیا شما هم چنین چیزی را مشاهده کردید

Hobson’s Choice

The antigovernment protesters in Iran, who had been careful to distance themselves from America, have just asked the West not to sell them out.

This afternoon Iran celebrated the 30-year anniversary of the American embassy takeover in Tehran. The custom is for annual official demonstrations to denounce the Great Satan, but this year was different. Although the government had warned reform-minded protesters (who still come out on major occasions since the election unrest subsided) to stay home, tens of thousands of them hit the streets again today—to protest against their own government. They chanted, "Death to dictator," as usual, to protest President Mahmoud Ahmadinejad's contested election in June. But, for the first time anyone can remember, they also yelled, "Obama, Obama! Either with them or with us!" The "them" in the chant means Ahmadinejad and the regime writ large.

Riot police, plainclothes security officials, and members of the Basij militia attacked the protesters with batons and tear gas, injuring several of them, according to pro-reform Web sites. (The demonstrations today, which had been publicized on various Farsi Web sites for weeks, were the second time in a month that opposition activists have attempted to derail official government rallies, which they dwarfed.) In the meantime, smaller pro-government crowds gathered around the former American embassy in central Tehran, chanting "Death to America." (Pro-government crowds are often bused in.)

This is a major change inside Iran. There have been few, if any, chants about America—for or against—in any of the protests since the June 12 presidential elections. (In fact, since the revolution in 1979, there have been no pro-America chants at all.) It's not hard to see why: the government's first reaction to the protests was to arrest hundreds of people and blame the United States, Britain, and France for the unrest. Subsequent show trials and coerced confessions about a "velvet revolution" quickly followed. Neither the dissidents nor those foreign governments wanted to give any credence to the regime's aspersions.

So why would the opposition chant the slogan "Either with them or with us!" now? Because they are exasperated by months of opacity by the Obama administration, and with a nuclear deal on the table, they're frightened. As the sticky negotiations with Western powers over Iran's nuclear program stumble forward, these protesters fear that human-rights issues within Iran may become a bargaining chip. In other words, they're worried they'll be sold out as part of a deal to contain the regime's nuclear aspirations. If the West—particularly the United States—stops bringing up human-rights abuses in exchange for concessions on the nuclear program, they will give Tehran a free hand to deal with dissenters and effectively close the book on the protests. (The U.S. wasn't the only foreign country targeted in today's slogans. Antigovernment protesters also chanted, "The Russian embassy is the den of spies," a jab at Russia's close ties with the regime.)

For its part, the White House issued a carefully worded statement about the negotiations, insisting that "Iran must choose. We have heard for 30 years what the Iranian government is against; the question, now, is what kind of future it is for." The protesters today turned that question back toward the White House and asked Obama to choose as well.

حکم اعدام سه همجنس گرا در ایران

هر روز شاهد اعدام های بیشتر با احکام مختلف هستیم که قانون مجازت های اسلامی آنها را صادر می کند ! این قوانین بدور از هر گونه رفتارهای انسانی و بشر دوستانه بوده و هست و همچنان بر قتل و کشتار انسانها تاکید می کند من نیز به سان همه کسانی که با احکام اعدام مخالف هستند می خواهم که این احکام هر چه سریعتر متوقف شوند .

این بار سه مرد بخاطر همجنس بازی در دوران زیر 18 سال محکوم به اعدام شده اند تا باری دیگر جمهوری اسلامی ایران نشان دهد که هیچ ارزشی برای جان انسان ها قائل نیست .

• احکام اعدام متهمان نوجوان را لغو کنيد، ديده بان حقوق بشر - سه مرد که به انجام عمل لواط متهم شده اند در انتظار اعدام هستند ؛ (نيويورک- ۴ نوامبر ۲۰۰۹)- ديده بان حقوق بشر امروز از دولت ايران خواست که فورا سه حکم اعدام برنامه ريزی شده برای سه نفری که به انجام عمل همجنس گرايی در زمانی که زير هجده سال داشتند متهم هستند را متوقف کند. مهدی پ. از تبريز، محسن ق از شيراز و نعمت صفوی از اردبيل در پرونده های جداگانه ای به انجام اعمال همجنس گرايانه در زمانی که کمتر از هجده سال داشتند متهم شده اند. هنوززمانی برای اعدام اين افراد در نظر گرفته نشده است اما وکيلی که دو نفر از اين افراد را نمايندگی می کند نگران آن است که هر روزی اين احکام اجرا شود.

توقیف کشتی حامل سلاح از سوی اسرائیل

اسرائیل می گوید یک فروند کشتی باری حامل سلاح را در دریای مدیترانه توقیف کرده است. یک سخنگوی ارتش اسرائیل گفته است که این کشتی که پرچم آنتیگوا (مهم ترین جزیره کشور آنتیگوا و باربودا) را داشت، شبانه در یکصد و شصت کیلومتری ساحل اسرائیل توقیف شده است. این کشتی محموله خود را کالاهای تجاری اعلام کرده بود. بازرسی های اولیه نشان داد که بار کشتی مهمات بوده است. این کشتی برای بازرسی های بیشتر توسط نیروهای اسرائیلی به بندر اسدود برده شد. گزارش های رسانه های اسرائیل به نقل از منابع دفاعی این کشور حاکی از آن است که در میان سلاح های کشتی، موشک های ضد تانک دیده می شود و این احتمال مطرح می شود که شاید مقصد نهایی کشتی، سوریه و یا حزب الله لبنان بوده باشد. این منابع که نامی از آنها برده نشده گفته اند که احتمالا این سلاح ها از ایران ارسال شده اند. هنوز جزئیات این ماجرا فاش نشده و ادعای این مقام ناشناس نیز مورد تائید قرار نگرفته است. اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل در بیانیه ای گفت که این سلاح ها به "منطقه ای تروریستی در شمال" فرستاده می شد. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل نیز به ارتش، نیروی دریایی و نیروهای امنیتی برای توقیف این کشتی تبریک گفته و آن را عملیات موفقی برای جلوگیری از قرار دادن سلاح در دست کسانی دانست که به گفته او می خواهند شهرهای اسرائیلی را هدف قرار دهند. از زمان پایان یافتن عملیات نظامی اسرائیل در غزه، این کشور در دریای مدیترانه و در یای سرخ در عملیات متعددی به بازرسی کشتی ها برای یافتن سلاح پرداخته است. اسرائیل می خواهد مانع از ارسال سلاح برای حماس در مناطق فلسطینی و حزب الله در لبنان شود. در ماه فوریه سال جاری یک کشتی که پرچم قبرس را داشت و "سلاح" حمل می کرد در قبرس توقیف شد. اسرائیل در آن زمان گفت که این سلاح ها از سوی ایران برای حماس در نوار غزه ارسال شده بود اما ایران این ادعاها را رد کرد. در سال 2002، نیروی دریایی اسرائیل کشتی کارین-آ را که حامل پنجاه تن سلاح بود توقیف کرد. گفته شد که این سلاح ها قرار بود به غزه فرستاده شود.

فرمانده گفت بزنید! تعارف هم نکنید!

با بهاره هدایت دبیرکمیسیون دفتر تحکیم وحدت درمورد دستگیری های اخیر دانشجویی و همچنین راهپیمایی دانشجویان به مناسبت 13 آبان مصاحبه کرده ایم. او می گوید: "با گوش خودم شنیدم یکی از فرماندهان میدان وقتی گاردی ها حمله و با باتوم فقط تهدید می کردند، می گفت تعارف نکنید بزنیداینها را!"

خانم هدایت که از فعالین سرشناس دانشجویی است در مورد آغاز تظاهرات دیروز می گوید: "ساعت ۱۰ صبح جمعیتی حدود ۵ هزار نفر از درخیابان قدس دانشگاه تهران در حال تظاهرات بودند که جلوی آنها را می گیرند و جلوی درصف می کشند به نحوی که دانشجویان نمی توانند خارج شوند. این جمعیت به داخل دانشگاه برگشت و به سمت سردر دانشگاه تهران رفت حدود ده متری هم از در دانشگاه خارج شدند و تا چند ساعت همان جا شعار می دادند. همه سبز پوش بودندو شعارهای خیلی تندی هم داده شد. حدود پنجاه نفر بسیجی هم در ان اطراف بودند که شعارهای تحریک امیزی مانند مرگ برمنافق مطرح می کردند. آن هم در حالیکه دانشجویان شعار باکری و همت می دادندو عکس هایی از این شهدا را به دست داشتند. درداخل خیابان هم حراست دانشگاه تهران بود و پشت سرآنها هم گاردی ها حضور داشتند. بعد ماشین آبپاش آوردند که دانشجویان را تهدید و پراکنده کنند. درجلوی دانشگاه هم اتوبوس چیده بودندتا بین مردم و دانشجویان فاصله ایجاد کنند."

بهاره هدایت می افزاید: "دانشجویان قصد داشتندبه سمت سفارت سابق آمریکابروند، اما آنها خیابان طالقانی را به نیروهای خودشان اختصاص داده بودند واجازه نمی دادند مردم معترض به انجا بروند. یعنی نمی خواستند حالتی که در روز قدس ایجاد شد، به وجود آید. چون نمی توانستند پوشش خبری را به خاطر مخلوط بودن جمع فیلتر کنند؛در واقع می خواستند این دفعه کاملا تصویر هوادارانشان را به صورت منسجم نشان بدهند. در حالیکه در بسیاری از نقاط شهر از جمله میدان ولی عصرِ، میدان آرژانتین، در خود خیابان ولی عصر، خیابان مطهری و میدان هفت تیر که من حضور داشتم می شد حضور مردم را مشاهده کرد. البته اجازه نمی دادند مردم جمع شوندوبه محض اینکه تعداد تجمه کنندگان به بیش از پنجاه تن می رسید گاردی ها حمله می کردند وبه شدت تمام مردم را می زدند ومتفرق می کردند. بعد یک بخشی از آنها را به خیابان های فرعی هدایت می کردند، و در خیابان های فرعی گاردی ها به سمت مردم حمله می کردند و آنها را مورد ضرب وشتم قرار می دادند. گاز فلفل و گاز اشک آور نیز به صورت فراوان مورد استفاده قرار گرفت."

هدایت درپاسخ به این سوال که آیا نیروهای ضدشورش وپلیس تصمیمی برای برخورد خشونت آمیز با مردم داشتند یا نه می گوید: "اصلا هیچ ابایی از ضرب و شتم مردم نداشتند. من با گوش خودم شنیدم یکی از فرماندهان میدان، وقتی گاردی ها حمله می کردند و درحمله فقط با باتوم تهدید می کردند و زیاد از باتوم استفاده نمی کردند، می گفت تعارف نکنید بزنید آنها را؛ و به همین ترتیب آنها را تشویق می کرد که مردم را کتک بزنند. آنهایی را هم که تنها گیر می اوردند به شدت کتک می زدند."

این فعال دانشجویی در خصوص شعارهای مطرح شده می گوید: "شعارهای دانشجویان با شعارهایی که بیرون داده می شد قابل مقایسه نبود. شعارهای تند بیرون از دانشگاه مثلا این بود که خامنه ای قاتل است ولایتش باطل است. اما در دانشگاه شعارهای تندی برعلیه مقامات عالی می دادند. من شنیده ام که در خیابان قدس صدای تیر هوایی آمده است. اما خودم نشنیدم.

وی درخصوص تعداد مردم نیز بر این نظراست که: "تعداد مردم بسیار زیاد بود، منتها اجازه تجمع به مردم نمی دانند. یعنی هر کسی را شما می دیدید فقط به قصد تجمع کردن آمده بود. می دیدم مردم مترصد این بودند که یک جمعی شکل بگیرد. مشخصا در ولی عصر همه مغازه ها را مجبور کرده بودند تعطیل کنند بنابراین احتمال اینکه مردم برای خرید آمده باشند منتفی بود کسانی که آمده بودند هدفمند برای خرید آمده بودند. هر کسی که رد می شد خبر از مسیری که طی کرده بود به افراد دیگر می داد. اخبار دهان به دهان می چرخید که وضعیت چطور است. همه می خواستند بدانند کجا می شود تجمع کرد وشعار داد. در تقاطع عباس آباد وبخارست یعنی جایی که دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه است، دانشجویان از داخل دانشگاه از بالای ساختمان ها شعار می دادند واز آن طرف مردم هم همراهی می کردند. خلاصه جمعیت بسیار زیاد بود."

هدایت می افزاید: "همه تلاش نیروهای پلیس این بود که تجمع مردم بزرگ نشود. داخل خیابان ولی عصر تا جایی که من دیدم، یعنی از حدود خیابان بهشتی تا میدان ولی عصر نیروهای گاردی مستقرشده بودند. آنجایی که نیروهای گاردی نبودند حضور مردم خیلی زیاد بود. اما اینکه تجمع بزرگی را بتوانند شکل بدهند من ندیدم. درضمن خبربرخورد با آقای کروبی خیلی پیچیده بود. یک خبری هم دهان به دهان می گشت که یکی دو نفرگلوله خورده اند. البته من خودم آن را ندیدم اماصحبت هایی بود که مردم بین خود رد وبدل می کردند. "

بهاره هدایت درخصوص دستگیری های 48 ساعته گذشته می گوید: "شب گذشته بعد از نیمه شب به خانه محمدهاشمی حمله کرده بودند. آنها گفته بودند حکم نشان بدهید. آنها حکم نداشتند ودر را شکستند ووارد خانه شدند بعد از یک ساعت. به او چشم بند ودستبند می زنند وشروع به تفتشیش خانه می کنند بدون اینکه او که صاحب لوازم بوده در جریان صورت جلسه حضور داشته باشد که کاملا خلاف قانون است. درنهایت بدون دستگیری رفتند. اما ظهر امروز به صورت معمولی مراجعه ومحمدهاشمی را بازداشت می کنند؛ او حدود شش هفت ساعت بازداشت بود کولی طی چند ساعت گذشته آزاد شده است. شب پیش نیز برای دستگیری میلاد اسدی، از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم رفته بودند که خانه نبوده؛ درضمن محمد صادقی و حسن اسدی از اعضای شورای مرکزی ادوار تحکیم وحدت را نیز دو شب پیش بازداشت کردند.