"مرگ بر روسيه" شعاري بود كه بيش از هر شعار ديگري در روز قدس در تهران سرداده شد. همچنین به همان ميزان كه حاميان دولت احمدي نژاد شعار دادند "جانم فداي رهبر"، حاميان جنبش سبز گفتند "جانم فدای ایران". روز قدس، شاهد قدرت ملت و ضعف دولت کودتا بود.
با گذشت 98 روز از انتخابات 22 خرداد رياست جمهوري در ايران، خيابان هاي تهران ودیگر شهرهای کشور همچنان صحنه اعتراض حاميان جنبش سبز به احمدي نژاد و آيت الله علي خامنه اي بود. نيروهاي انتظامي، سپاهي، لباس شخصي هاي اطلاعات و سپاه و همچنين شبه نظاميان بسيجي، همه آمده بودند تا بگویند "ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند" و حامیان جنبش سبز در پاسخ فریاد می زدند: "ما اهل كوفه نيستيم، پول بگيريم بايسيتيم."
روز قدس که در سالگرد سي سالگي اين روز براي اولين بار بدون امامت جمعه هاشمي رفسنجاني برگزار شد، به پيشنهاد ابراهيم يزدي وزير خارجه دولت موقت به ايت الله خميني نامگذاري شده بود، اما در این روز بنیانگذار جمهوری اسلامی نبود و دکتر ابراهیم یزدی نیز، که تازگی از بیمارستان و زندان بیرون آمده، در کنار جنبش سبز قرار داشت. و جز وابستگان حکومت، کسی شعارهای رسمی را تکرار نمی کرد.
در این روز در حاليكه وزير شعار از تريبون رسمي نماز جمعه متني را مي خواند مبنی بر اینکه "در روز قدس سرنوشت همه ملت هاي مسلمان تعيين خواهد شد و..." در بيرون از دانشگاه تهران و خيابانهاي اطراف، صدها هزار تن حاميان جنبش سبز شعارهاي" مرگ بر ديكتاتور"، " مرگ بر روسيه"، "مرگ بر چاوز"، "ايران شكنجه گاهه، فلسطين آزاده"، "ننگ ما، صدا و سيماي ما"، "نه غزه نه لبنان، جانم فداي ايران"، "درود بر فلسطين، جانم فداي ايران" و.. سر مي دادند.
جنبش بلندگويي
وابستگان حکومت شعارمی دادند: "مرگ بر اسرائيل"، "اسرائيل نابود است، فلسطين پيروز است"، "خوني كه در رگ ماست، هديه به رهبر ماست"... وحاميان سبز پاسخ در جای جای شهر و کشور می گفتند: "خوني كه در رگ ما ست هديه به ملت ماست"، "خوني كه در رگ ماست، هديه به جنبش ماست" و..
اما نكته در اينجا بود كه سازماندهي حاميان دولت به وسيله سپاه، سازمان تبليغات اسلامي، وزارت ارشاد و ديگرارگان ها سبب شده بود كه آنها از همه امكانات برخوردار باشند. مهمترين امكان براي چنين روزي رسانيدن صداست. در حالي كه صدها هزار تن حاميان سبز بدون بلندگو، شعار می دادند و انگشت هايشان که به علامت v ـ پیروزی ـ بالا رفته بود، حاميان دولت در هر دسته صد تا دويست نفري يك دستگاه وانت نيسان داشتند كه روي هر كدام از آنها پنج بلندگوي شيپوري بزرگ و سه بلندگوي اكوي قابدار نصب شده بود. دنیا اما صدای مردمان بی بلندگو را شنید، حتی مردمانی که در زیرزمین های متروی تهران فریاد می زدند: "مرگ بر دیکتاتور".
همچنين اگر چه در اقدامي جديد دو از دو روز قبل در تمام خيابان هاي كارگر، بلوار كشاورز، خيابان قدس، ميدان ولي عصر، انقلاب و غيره بلندگوهاي جديدي روي درخت ها و تيرهاي برق و تيرهاي چراغ راهنمايي نصب شده بود تا صداي سخنراني های رسمی نماز جمعه با صداي بلند به همه جا برساند و بقيه صدا ها را خفه كند اما همه اين بلندگوها سرانجام انعکاسی نیافتند.
تجمع و اعتراض از حدود ساعت 9:30 صبح جمعه آغاز شد. محل آغاز تجمع و اعتراض مشترك بود. يعني همان 7 مبدأ يي كه بطور رسمي از تلويزيون اعلام شده بود با اين تفاوت كه حاميان موج سبز چند دقيقه پس از حركت حاميان دولت حركت كرده و صفوف خود را جدا تشكيل داده بودند.
در همه مبادي تعداد حاميان سبز از حاميان دولت کودتا بيشتر بود. چهار راه بهبودي، ميدان امام حسين، هفت تير و... همگي تقريبا از حاميان موج سبز پوشيده شده بود، اما تجمع اصلي حاميان موج سبز در ميدان هفت تير بود. يك ربع بعد از اينكه حاميان دولت از مبادي حركت كردند، حاميان موج سبز نيز به حركت در آمدند.
ساعت حركت كاروان هاي دولتي 10 صبح بود.
از دهات تهران
دولت علاوه بر اينكه حاميان خود را در مبادي هفت گانه سازماندهي كرده بود به وسيله هزاران دستگاه اتوبوس شركت واحد تهران و نيز اتوبوس هاي نظامي سپاه پاسداران، اقدام به آوردن مردمی كرده بود كه اغلب زنان و مردان پير و يا نوجوانان بود. در حالی كه حاميان موج سبز تركيبي نسبي از زنان و مردان از همه سن را تشكيل مي دادند كه جوانان جمعيت غالب آن بود.
اتوبوس ها مردم عادي را از روستاهاي اطراف تهران، كرج، شهريار، رباط كريم، اسلامشهر، صالح آباد، احمد آباد، كن، دماوند، قرچك، ورامين، قلعه حسن خان و... آورده بودند. روي تمام اتوبوس ها نوشته اي نصب شده بود كه نشان مي داد اين اتوبوس متعلق به كاروان نماز گذاران است اما آدرس همه آنها از محدوده شهر تهران فراتر نمي رفت در حالي كه بسياري از مردم از روستاها به تهران آورده شده بودند.
در خيابان انقلاب و كنار حصارهاي نرده اي دانشگاه تهران، همانجايي كه نمازخوان ها براي رسيدن به محل نماز بايد از آن عبور می کردند، تونلي به وسيله كيسه هاي آبي رنگ ايجاد شده و در اطراف تونل عكس چسبانده بودند. اين نمايشگاه عكس تحت عنوان "به دستور انگليس" عكس هايي از انتخابات و مهندس موسوي ومهدي كروبي بود كه آنها را گوش به فرمان انگليس و اسرائيل نشان مي داد. نماز خوان ها بايد از اينجا عبور مي كردند و از طریق اين عكس ها مي فهميدند "مركز فتنه" كجاست!
درگيري ها و شعار دادن ها بين اين دسته از مردم و حاميان جنبش سبز رخ نمي داد. آنها تنها آنچه را كه وزير شعار مي گفت با صداي بلند تكرار مي كردند. تقريبا چيزي از اين درگيري نمي دانستند به همين دليل اعتراض مي كردند كه چه مي خواهيد؟ آنها اصلا نمی دانستند كه جنبش سبز يعني چه؟
مي گفتند: "بگذاريد نماز بخوانيم بعد بيائيد شعار بدهيد". اما از آن سو دسته اي كوچك مدام در حال شعار دادن بر عليه جنبش سبز، موسوي، كروبي و... بود و سعي داشت با حاميان جنبش سبز درگيرشود. اين افراد تماما مسلح بودند و بي سيم هايشان نيز در جيب برآمده شان خودنمايي مي كرد. آنها براي تحريك حاميان جنبش سبز شعار مي دادند" موسوي، اسرائيل، پيوندتان مبارك"، "موسوي حيا كن، اسرائيل رو رها كن"، "مرگ بر منافق."
برخوردهايي هم بين حاميان موج سبز و نيز اين جمعيت كوچك در ميدان انقلاب، چهار راه ولي عصر، هفت تير، خيابان 16 آذر، چهار راه كارگر و جاهاي ديگر رخ داد. حامیان دولت کودتا در ميدان انقلاب دیگر شعار آخر را دادند: "مرگ بر موسوي".
شركت‌كنندگان دولتي در روز قدس پرچم‌هاي، فلسطين و حزب‌الله لبنان و عكس‌هاي ايت الله خميني، ايت الله خامنه اي و همچنين عكس‌هايي از غزه را در دست داشتند و شعارهاي "مرگ بر اسرائيل "، "مرگ بر آمريكا "، "مرگ بر انگليس "، "فلسطين حمايتت مي‌كنيم، آمريكا آمريكا در به درت مي‌كنيم " و... سر مي‌دادند.
حاميان سركوب
دولتی ها داخل دانشگاه تهران را با پرسنل اداري، سربازان وظيفه و مردم عادي كه با اتوبوس آورده شده بودند پر كرده و اطراف آن را هم با كيسه هاي ضخيم آبي رنگ پوشانيده بودند تا چیزی ديده نشود و زمان فيلم برداري بيرون مشخص نباشد.
در آنجا رمضان عبدالله فلسطيني درباره روز قدس صحبت كرد؛ سپس نوبت به محمود احمدي نژاد رسيد و بعداحمد خاتمي اولين خطبه روز قدسي اش را افتتاح كرد. درحاليكه هاشمي رفسنجاني، علي اكبر ناطق نوري، محسن رضايي، مهدي كروبي، محمد خاتمي، مير حسين موسوي و صدها تن ديگر در بيرون و ميان مردم بودند. اكبر هاشمی رفسنجانی از ميدان فردوسي به سمت ميدان انقلاب حركت كرده بود.
مير حسين موسوي در خيابان ولي عصر، حدود ساعت 11 از خودروي خود پياده شد و به ابراز احساسات سبزها پاسخ داد. حاميان او كه همگي پارچه اي سبز در دست داشتند و يا يكي از لباس هايشان سبز بود ـ خانم ها عمدتا روسري سبز داشتند، ـ براي او سوت و كف می زدند و شعار می دادند: "موسوي، موسوي، حمايتت مي كنيم"، "موسوي موسوي، مي ميريم، ذلت نمي پذيريم"و...
اما دولت بخش ديگري از مامورانش را هم در بيرون سازماندهي و آنها را از نماز خواندن معاف كرده بود. آنها از جمله پرسنل سپاه و بسيج بودند كه با تاكتيك هاي نظامي سعي مي كردند صفوف حاميان جنبش سبز را تكه تكه كنند. آنها با خود چوبدستي، پنجه بكس، چاقو، شوكر، باتوم كوچك تلسكوپي و... حمل می کردند؛ هر چندهمگي لباس هاي كاملا معمولي و شخصي پوشيده بودند.
آنها به چند دسته تقسيم شده و از هر گوشه ای حاميان جنبش سبز را مورد هجوم قرار مي دادند وبا عصبانيت و فرياد آنها را متفرق مي كردند. اما حاميان سبز نيز از جايي ديگر سبز مي شدند.
حدود ساعت 11 اين نيروها، به محض حضور مير حسين در حوالي خيابان ولي عصر، به آن منطقه هجوم بردند و شعارهايي عليه او دادند. مير حسين موسوي هم پس از چند دقيقه به خواست حاميان سبز سوار اتومبيل خود شد و به منطقه ديگري رفت.
كروبي و موسوي
حدود ساعت 11:20 مهدي كروبي به جمع معترضين در ميدان هفت تير پيوست و همراه آنان راهپیمایی کرد.او نیز با احساسات پرشور حامیانش روبه رو شد که فریاد می زدند: "کروبی بازداشت بشه، ایران قیامت میشه." و بيشترين تعداد حاميان موج سبز در ميدان هفت تير بودند. با اين حال بطور همزمان در خيابان آزادي، نصرت، جمالزاده شمالي، توحيد، 16 آذر، چهار راه ولي عصر، انقلاب و غيره نيز حاميان جنبش سبز حضور داشتند و در حین راهپيمايي شعار می دادند. غير از اين تمام پياده رو های خيابان هاي ميدان آزادي تا ميدان امام حسين و خيابان ولي عصر از حاميان موج سبز سبز پوش شده بود، اما راهپيمايي آنها تنها در خيابان كريم خان از ميدان هفت تير و خيابان نصرت، جمالزاده شمالي، انقلاب، 16آذر، آزادي و به ويژه خيابان كارگر شمالي راه افتاد.
اولين راهپيمايي حاميان سبز ساعت 10:20 دقيقه از خيابان كارگر آغاز شد و تا جلوي دانشگاه تهران ادامه يافت كه در آنجا با ممانعت پليس مواجه شد. پس از آن حاميان موج سبز به خيابان آزادي و جمالزاده و سپس بلوار كشاورز رفتند.
در همين حال موج ديگري از هفت تير راه افتاده بود كه حدود ساعت 12:30 يعني پس از دو ساعت تاخير، به علت حجم انبوه حاميان سبز به ميدان ولي عصر رسيد درحالي كه درگيري كوچكي هم در تقاطع حافظ- كريم خان رخ داده بود كه با دخالت پليس رفع شد. پليس در اينجا با گذاشتن فنس مانع رفتن مردم به سمت ميدان ولي عصر شد اما مردم سبز پوش فنس ها و ميله هاي آهني را كنار زدند و از آن عبور كردند. تعداد پليس و حاميان دولت به نسبت حاميان سبز بسيار كم بود. شايد بتوان تعداد آنها را در تقاطع حافظ، روي هم رفته (پليس و حاميان دولت) 500 نفر برآورد كرد درحالي كه رديف اول حاميان سبز كه به اينجا رسيده بود صف آخر آن هنوز در ميدان هفت تير بود.
در اينجا و در ميدان هفت تير و خيابان ولي عصر پليس و شبه نظاميان سعي كردند از گاز اشك آور استفاده كنند در حالي كه صدها بسته ماسك آغشته به سركه توسط مردم همزمان توزيع مي شد از اين رو پليس خيلي زود از اين كار دست كشيد.
مهدي كروبي به راهپيمايي خود ادامه داد تا جایی که به دليل جو تهديد آميز و انتشار خبر زخمي شدن خاتمي، با اتومبيل صحنه را ترك كرد. در اين هنگام شايع شد كه خاتمي را با چاقو زخمي كرده اند، اما بعد روشن شد که او را مورد ضرب و شتم قرار داده اند و سردسته چماقداران هم پسر حسین شریعتمداری، نماینده ولی فقیه در کیهان بوده است.به این ترتیب روشن شد آسيبي به خاتمی نرسيده و تنها عمامه او از سرش افتاده است.
اعتراض به احمدي نژاد
همزمان با سخنراني محمود احمدي نژاد، راهپيمايي بزرگ حاميان سبز از بلوار كشاورز به سمت ميدان انقلاب از خيابان 16 آذر شروع شد. آنها تا پايان سخنراني احمدي نژاد در اين خيابان ماندند و به شعار دادن پرداختند. آنها در مقابل بعضي از حرفهاي احمدي نژاد او را "هو" كردند و يا شعار دادند: "احمدي، احمدي، اين آخرين پيام است/ جنبش سبز اميد آماده قيام است".
آنها در حال دادن اين شعارها دستهاي سبزشان را تكان می دادند تا همه بتوانند پوستر راه سبز اميد را هم ببینند. پوستری که روی آن نوشته شده بود: "الملك يبقي مع الكفر و لايبغي مع الظلم" يعني مملكت با كفر مي ماند اما با ظلم نمي ماند. خط زیرین هم این بود: "همراه شو عزيز در راه سبز اميد". اين اولين ابراز وجود رسمي جنبش راه سبز اميد و اولين راهپيمايي اعتراضي سبزها پس از بيانيه ميرحسين موسوي مبني بر تشكيل راه سبز اميد بود.
در خيابان 16 آذر حاميان جنبش سبز شعارهاي ديگري نيز مي دادند از جمله: "بسيجي واقعي، همته و باكري"، "روحاني واقعي، منتظري صانعي"، "ما اهل كوفه نيستيم، پول بگيريم بايستيم" و...
يك دستگاه هليكوپتر هم به رسم اين چند ماه در حال فيلمبرداري از جمعيت بود. اما وقتي جمعيت سبز به دو دسته تقسيم شد و دسته ای در 16 آذر و دسته اي در بلوار كشاورز بودند نيروهاي نظامي مستقر در داخل دانشگاه تهران با شليك يك "منور" جنگي به هليكوپتر پيام دادند كه جمعيت سبز در خيابان 16 آذر نيز حضور دارد. براي اولين بار در اين هليكوپتر هنگام گشت زني باز بود و فردي نيز براي فيلمبرداري بر لبه آن نشسته بود.
حمله به ماشين صدا و سيما
با خاتمه سخنراني احمدي نژاد سبزها به سمت خيابان كارگر رفتند و در آنجا تجمع كردند. آنان در حالي به خيابان كار گر رفتند كه دسته دیگر سبزها كه از ميدان هفت تير حركت كرده بود به خيابان كارگر رسیده و در مقابل پارك لاله مستقر شده بودو شعار مي داد. هنگامي كه راهپيمايان سبز خيابان 16 آذر هم به آنها پيوستند در واقع يك طرف جمعيت در ميدان انقلاب و طرف ديگر آن در چهار راه فاطمي- كارگر بود. اين درحالي بود كه صدها هزار نفر تنها با حضور بي صداي خود در پياده رو ها از اين جمعيت حمايت مي كردند.
در اين زمان تنها حدود 100 نفر مامور نيروي انتظامي در چهار راه كارگر- كشاورز حضور داشتند که سعي مي كردند اين جمعيت زياد را متفرق كنند. دیگر ساعت حدود يك و ده دقيقه و وقت آن بود که خطبه هاي نماز جمعه آغاز شود. در اين زمان درگيري مختصري در ابتداي خيابان حجاب بين بسيجيان و يك اتومبيل رخ داد.
ماجرا از اين قرار بود كه يكدستگاه تويوتای لندكروزر صدا و سيما در حال فيلمبرداري بود كه مورد اعتراض حاميان سبز قرار گرفت. وقتي بگو مگو ها افزايش یافت بسيجي ها وارد شدند و پرسیدند چه خبر شده است؟ يك نفر داد زد: اين ماشين كروبي است. در اين هنگام حدود 20 نفر بسيجي بي سيم به دست با چوبدستي به ماشين فوق حمله بردند و تمام شيشه هاي آن را خرد کردند، اما این اتومبيل با سرعت زياد از ميان جمعيت رد شد و چند نفر از نماز گذاران را نيز مصدوم کرد. در نهايت تنها در تقاطع كارگر ـ كشاورز بود که این اتومبیل در ميان نيروهاي انتظامي توقف کرد و با اسكورت آنان از محل دور شد در حالي كه تمام شيشه هاي آن، به جز يك شيشه سمت راننده شكسته شده بود.
اشك خدا
حدود ساعت 1:20 دقيقه ظهر، دقايقي پس از آغاز سخنان احمد خاتمي، باران بسيار شديدی شروع به باريدن كرد. بارانی كه بيشتر شبيه رگبار بود و طی چند دقيقه همه را نمازگزاراني را كه روي زمين نشسته و سجاده هایشان را پهن كرده بودند، فراري داد. حاميان سبز در اين جا بود که شعار دادند: "صلي علي محمد، اشك خدا درآمد".
ساعت 2:30 عصر كم كم از حجم جمعيت كاسته شد. نمازگزاران اطراف تهران با همان اتوبوس ها منتقل شدند و خيابان ها خلوت شد. اما حاميان جنبش سبز تا يك ساعت ديگر هم در خيابان كارگر شمالي حضور داشتند و شعارهاي خود را همچنان تكرار می كردند. اين در حالي بود كه پارك لاله نيز توسط صدها هزار نفر از حاميان سبز پر شده بود. پس از آن سبزها از مسير خيابان فاطمي، بلوار كشاورز، خيابان كارگر و... متفرق شدند.
جمعيت سبز حاضر در خيابانها حتی از روز نماز جمعه 23 تير ماه هاشمي رفسنجاني بيشتر بود. مردم در آن روز تنها خيابان قدس و قسمتي از بلوار كشاورز را پوشانده بودند، اما در روز قدس چند راهپيمايي در چند خيابان انجام شد و همچنين خيابان كارگر، بلوار كشاورز تا تقاطع حجاب و پارك لاله در اجتماع آخر توسط آنان پر شده بود.برای همین بود که سبزها تا ساعت 3 عصر رفتن شان طول کشید.
در این مراسم اگر چه شایع بود که تيراندازی هم شده، اما موارد استفاده از گاز اشك آور بسيار زياد بود. همچنين چند نفر نيز بازداشت شدند هر چند تعدادزیاد نبود.
محدوديت اينترنت و خبرنگاران
و همه اينها که پیش چشم صدها هزار ایرانی روی داد در خبرگزاري ايرنا و فارس چنین انعکاس یافت: "تعداد معترضين تنها پانصد نفر بود"؛ معترضینی که به نوشته این سایت های حامی کودتا، "روزه خواري" هم كردند.
خبرنگاران خارجي نيز طبق دستور وزارت ارشاد حق نداشتند غیر از ميدان انقلاب و محوطه دانشگاه گزارش تصويري مكان هاي ديگر را مخابره كنند.بعد هم ازظهر ديروز در اينترنت و تلفن همراه اختلال ايجاد شد که تا ساعت ها ادامه یافت. اختلال در اينترنت به شكلي است كه ارسال ايميل و استفاده از سايت هاي سرویس دهنده ايميل مثل ياهو، جيميل، هاتميل و... به كلي غير ممكن شد.
تهران به روایت تصویر
