پوستر مراسم چهلم شهدای راه آزادی در بهشت زهرا

درد دل یکی از کارمندان شرکت هواپیمائی کاسپین

فيلم تظاهرات امروز درتهران با شعارها ي متفاوت

افشاگری های بی سابقه قالیباف :یکی از وزرای کابینه شُرب خمر می کند

طی روزهای اخیر، فایل صوتی و متن سخنان دکتر محمدباقر قالیباف در انتقاد از دولت احمدی نژاد در برخی وب سایت های منتشر شده و ادعا شده این اظهارات اخیراً در جمع برخی نمایندگان مجلس بیان شده است. اما خبرنگار لحظه نیوز ( Lahzenews.com) که "فایل صوتی" مذکور را در فضای اینترنت یافت و با دقت به سخنان قالیباف گوش داد، کسب اطلاع کرد: این اظهارات 7 ماه پیش از انتخابات ریاست جمهوری در جمع اعضای ستاد انتخاباتی اش بیان شده. وی حتی در این اظهارات خطاب به اعضای ستاد انتخاباتی اش می گوید: اعضای ستاد من باید بدانند که ستاد من ستاد قالیباف نیست، بلکه باید ستاد "انقلاب" باشد. قالیباف در این اظهارات که به صورت یک "فایل صوتی" منتشر شده ضمن انتقاد شدید از احمدی نژاد با بیان این مطلب که " علاقه ای به همکاری با احمدی نژاد ندارم" اشاره می کند که رهبر انقلاب از احمدی نژاد خواسته قالیباف را به کابینه بیاورد اما احمدی نژاد این توصیه را نپذیرفته است. لحظه نیوز بخش هایی کوتاه از اظهارات دکتر قالیباف که کمتر جنجالی و بحث برانگیز است، در پی می آورد : یکی از وزرای رئیس جمهور همسر فرانسوی دارد./ یکی از وزرای کابینه شُرب خمر می کند پرفسور مولانا بورسیه پنتاگون است مشایی منافق بود و همسرش هم جزء منافقین بوده و بعدها که بازجوی او در زندان می شود با همسرش ازدواج می کند.......

شیرین عبادی: صبر مردم هم حدی دارد

روز جهانی اقدام برای اعلام همبستگی جهانیان با جنبش مسالمت آمیز مردم ایران در آمستردام هلند برگزار شد. شیرین عبادی که خود از دست اندر کاران برگزاری این روز جهانی است در گفت و گو با رادیو فردا از برگزاری این مراسم در آمستردام می گوید. شیرین عبادی: امروز در آمستردام مراسمی با حضور بیش از دو هزار نفر برگزار شد. همه متحد برای ایران، با مردم ایران که در جریانات اخیر دستگیر شدند یا به قتل رسیدند همدردی می کردند. این مراسم همزمان در ۵۰ کشور و ۱۲۰ شهر اجرا شد. رادیو فردا: چه گروه هایی در آن جا شرکت داشتند؟ شیرین عبادی: هم ایرانی ها، هم غیر ایرانی ها بودند. از سوی برگزار کنندگان خواهش شده بود که پرچم های سیاسی خودشان را نیاورند. تم گردهمآیی اتحاد برای ایران بود. بنابراین هر کس با هر سلیقه و مسلک و مرامی که داشت می توانست شرکت کند. مسئله فقط درخواست آزادی افرادی بود که در حوادث اخیر دستگیر شدند و بازگشت آرامش به ایران. رادیو فردا: خانم عبادی، این گردهم آیی چه مدت قرار است ادامه داشته باشد؟ شیرین عبادی: این گردهم آیی در یک مرحله فعلاً روز سوم مرداد در ۵۰ کشور و ۱۲۰ شهر طراحی شده بود. در صورت لزوم در آینده باز هم طراحی خواهد شد. و لیکن این مراسم فقط قرار بود در یک روز باشد. رادیو فردا: این جا در پراگ، خانمی که از سازمان عفو بین الملل بود، گفت تا روز ۱۳ اوت هر روز غروب های غیر تعطیل اداری می آیند و جلوی سفارت می ایستند. آیا این برنامه فقط برای پراگ است یا برای همه جاست؟ شیرین عبادی: گروه های مختلف می توانند برنامه های گوناگون اجرا کنند. ولی ما فقط یک روز را اعلام کرده بودیم. رادیو فردا: این مراسم به چه صورتی برگزار شد؟ شیرین عبادی: سخنرانان متعددی، ایرانی و هلندی آمدند و دو گروه موسیقی هم برنامه اجرا کردند. رادیو فردا: شما خودتان هم سخنرانی داشتید؟ شیرین عبادی: من هم سخنرانی داشتم. رادیو فردا: موضوع سخنرانی شما چه بود؟ شیرین عبادی: موضوع سخنرانی من حول حوادثی بود که بعد از انتخابات در ایران اتفاق افتاد، تجزیه و تحلیل این حوادث، این که چگونه می شود اعتماد را به مردم برگرداند و مردم را به حکومت نزدیکتر کرد، که در این خصوص من گفتم که بایستی حداقل پنج شرط اتفاق بیافتد و آن این که خشونت های دولتی قطع شود، کلیه افرادی که بعد از انتخابات دستگ...

متن نامه همسر حجاریان به آیت الله هاشمی رفسنجانی

نامه وجیهه مرصوصی همسر سعید حجاریان به آیت الله هاشمی رفسنجانی روز دوشنبه در روزنامه اعتماد ملی منتشر شد. به گزارش گروه سیاسی آفتاب، در این نامه آمده است: جناب آقای‌ هاشمی‌رفسنجانی عزیز با سلام و آرزوی توفیقات الهی و طول عمر پربرکت برای شما و خانواده عزیز سخنان تاریخی شما در خطبه‌های نماز جمعه تهران بارقه امیدی را در دل مردم رنجدیده ایران و ما خانواده زندانیان سیاسی در بند نشاند و برای همیشه در صفحه سبز تاریخ ایران زمین خواهد ماند. تذکرات شما بر قانونگرایی- مردم‌سالاری و حقوق شهروندی و راهکارهای شما برای برون‌رفت از بحران انشاء... به زودی به بار خواهد نشست و ما شاهد رشد و شکوفایی هر چه بیشتر آرمان‌های گرانقیمت انقلاب اسلامی ایران (آزادی- استقلال- جمهوری اسلامی) و جنبش مدنی ایران از عصر مشروطه تا به امروز خواهیم بود. تا خون عزیزانمان که بیش از 100 سال است درخت نونهال آزادی را در این کشور آبیاری می‌کند به هرز نرود و ما شاهد نهادینه شدن آن برای همیشه بشویم. اینکه چرا بعد از گذشت 100 سال ما همچنان در جا زده و با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می‌کنیم، چرا حضور مردم در صحنه برای برخی تنگ‌نظران قابل تحمل نمی‌باشد. چرا با برخورد با مردم معترض و دستگیری اصلاح‌طلبان و دروغ و افترا نسبت به آنها روبه‌رو هستیم. اینجانب شخصا سال‌ها پیش از این زمانی که در زندان استبداد شاه بودم از برخوردهای نامناسب دوستانی که سعه‌صدر نداشته و تحمل سلایق فکری متفاوت را نداشته و طرف مقابل را سرزنش و مورد عتاب قرار می‌دادند، همواره در رنج بودم و به این دلیل نسبت به آینده سیاسی ایران ناامید و بیمناک. حتی در بحبوحه پیروزی انقلاب اسلامی ایران به این فکر بودم که مدیریت نظام آینده چگونه خواهد توانست بین این سلایق صلح و وحدت برقرار نماید.

با این رژیم چه باید کرد؟

با اين رژيم چه بايد کرد؟

۱- حمله ی نظامی و تحريم اقتصادی: من هميشه گفته و نوشته ام که مخالف حمله ی نظامی به ايران هستم. هيچ کشوری، به هيچ بهانه و دليلی مجاز به حمله ی نظامی به ايران نيست. همچنين گفته و نوشته ام با هرگونه تحريمی که موجب افزايش درد و رنج مردم ايران شود،مخالف هستم. تاحدی که من می فهمم، تحريم اقتصادی موجب افزايش درد و رنج مردم می شود و می تواند به مرگ هزاران نفر منتهی گردد. هميشه، و اکنون بيشتر، با اين پرسش مواجه بوده ام که اگر دولت های غربی نه ايران را مورد حمله ی نظامی قرار دهند، و نه مشمول تحريم اقتصادی کنند، پس چگونه می توانند به مردم ايران ياری رسانند؟

تجربه تحريم اقتصادی ده ساله ی عراق نشان می دهد که تحريم اقتصادی صدمه ی چندانی به دولت صدام حسين وارد نياورد، اما دهها هزار تن از مردم عراق در اثر تحريم اقتصادی جان باختند و همبستگی اجتماعی مردم آن کشوراز بين رفت. رژيم صدام حسين از طريق حمله ی نظامی يی که ساختارهای زيربنايی آن کشور را تقريباً نابود کرد، سرنگون شد، نه تحريم اقتصادی. بدينترتيب، اگر هدف اصلی مدافعان تحريم اقتصادی ايران سرنگونی رژيم سلطانی باشد، مدافعان چاره ای جز آن ندارند که به نوعی از حمله ی نظامی هم دفاع کنند. يعنی امری که به نحو جبران ناپذيری زير ساخت کشور را هدف قرار می دهند و پذيرفته نيست. به نظر من، گذار ايران به دموکراسی، وظيفه ی ايرانيان است، نه آنکه يک دولت خارجی از طريق حمله ی نظامی به ايران، و نابودی همه ی تأسيسات زيربنايی کشور، رژيم را سرنگون سازد.

تا حدی که من می دانم، هيچ يک از مدافعان حمله ی نظامی و تحريم اقتصادی،تاکنون دلائل مدعای خود را مکتوب نکرده اند تا بتوان با آنان وارد گفت و گوی ناقدانه شد. دو گروه بد نام طرفدار تحريم اقتصادی و حمله ی نظامی، که فقط طرفداران اندکی در خارج از کشور دارند، تنها کارشان اين بوده و هست که مخالفان حمله ی نظامی و تحريم اقتصادی را عاملان رژيم ايران معرفی کنند. خارج از اين دو گروه، اگر کسی معتقد به تحريم اقتصادی و حمله ی نظامی باشد،نظر خود را مکتوب نکرده است. همين واقعيت نشان می دهد که اين رويکرد، رويکرد قابل دفاعی نيست.

۲- تشويق جامعه ی جهانی به عدم هر گونه واکنش نسبت به رژيم ايران: به نظر برخی از ايرانيان و رسانه ها ی غربی، اگر مدعای ما تا نهايت منطقی اش پی گرفته شود،تنها نتيجه ی آن، دعوت جامعه ی جهانی به سازش همه جانبه با دولت ايران است. اما به گمان من، اين استنتاج عقيم است.می توان با حمله ی نظامی و تحريم اقتصادی مخالفت کرد و در عين حال جامعه ی بين الملل را مسئول به شمار آورد و انتظار داشت تا در جهت تأمين منافع ايران با مردم همراهی کنند.

نظام سلطانی ايران طی سه دهه ی گذشته جنايات سازمان يافته ی بسياری صورت داده است: قتل عام چندين هزار زندانی سياسی در تابستان ۱۳۶۷ ، ترور دهها دگرانديش در داخل و خارج از ايران، حمله به کوی دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۸ ، به گلوله بستن مردم معترض به تقلب انتخاباتی و کشتن دهها تن از آنها، برخی از مصاديق مدعای ماست.

با اينکه چهار سال از رياست جمهوری محمود احمدی نژاد نمی گذرد،بر همگان بايد روشن شده باشد که دولت او دولت جنايت کاران است. مصطفی پورمحمدی (وزير کشور اول او) و محسنی اژه ای (وزير اطلاعات او) در قتل عام زندانيان در تابستان ۱۳۶۷ و ترور دگرانديشان در داخل و خارج مشارکت مستقيم داشته اند[بخشی از تاريخ مستند اين وقايع را می توان در کتاب خاطرات آيت الله منتظری پيدا کرد]. غلامحسين الهام سخنگو و وزير دادگستری دولت احمدی نژاد، همان "غلامحسين عصا به دست" دادستانی دادگاه انقلاب در دهه ی ۶۰ است. نقش مستقيم او در سرکوب های دهه ی ۶۰ به قدری بود که وی مجبور شد نام خانوادگی اش را از عصا به دست به الهام تغيير دهد. همه ی بازداشت های اخير و کشتن بازداشت شدگان در زير شکنجه ها، کار حفاظت اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات دولت احمدی نژاد است. خانواده هايی که به دنبال فرزندان مفقود شده ی خود می گردند،پس از هفته ها جست و جو، جنازه ی فرزند به شهادت رسيده شان را تحويل می گيرند. بر خلاف رژيم شاه که اجازه می داد مردم برای شهدای خود مراسم سوم، هفتم و چهلم برگزار کنند، رژيم سلطانی ايران اين امکان را از خانواده ها سلب کرده است. علی خامنه ای، مسئول مستقيم همه ی اين اعمال است. ولی خامنه ای در اين جنايات تنها نيست. به غير از دلارهای نفتی، نيروهای نظامی - شبه نظامی و امنيتی مهمترين تکيه گاه سلطان اند.

۳- حقوق بشر و پيگرد کيفری جنايت کاران: حقوق بشر امری جهانشمول است. دولت ايران نه تنها عضو سازمان ملل متحد است، بلکه امضا کننده ی اعلاميه ی جهانی حقوق بشر است. هر دولتی نه تنها موظف به اجرای اصول اين اعلاميه است، بلکه موظف به محکوم کردن نقض حقوق بشر و دفاع اخلاقی - معنوی از ستم ديدگان است. هيچ دولتی مجاز نيست تا با ناقضان حقوق بشر همکاری کند. اعتراض به نقض سيستماتيک و گسترده ی حقوق بشر، دخالت در امور داخلی هيچ کشوری نيست. کما اينکه دولت و مردم ايران به نقض سيستماتيک و گسترده ی حقوق اساسی مردم فلسطين به درستی اعتراض می کنند و از حقوق مردم ستم ديده ی فلسطين دفاع می کنند. جيمی کارتر، رئيس جمهور اسبق آمريکا، به درستی گفته است، دولت اسرائيل آپارتايد عظيمی بر مردم فلسطين حاکم کرده است. سياه پوستان آمريکا، با تمامی حقوقی که کسب کرده اند، هنوز هم از تبعض رنج می برند. اعتراض به رفتار تبعيض آميز دولت آمريکا در اين خصوص، به هيچ وجه دخالت در امور داخلی اين کشور به شمار نمی رود.

رژيم سلطانی حاکم بر ايران، به طور سازمان يافته حقوق اساسی مردم ايران را نقض کرده و رفتارهايش با مردم، مصداق "جنايت عليه بشريت" است. من نه تنها موافق تحريم هوشمند سياسی عليه رژيم هستم، بلکه معتقدم از طريق فعاليت جمعی بايد شورای امنيت سازمان ملل را مجبور سازيم تا پرونده ی زمامداران کشور را به عنوان جنايت عليه بشريت به دادگاه بين المللی کيفری بسپارد.

اگر چه علی خامنه ای از کشور خارج نمی شود، اما محمود احمدی نژاد و اعضای کابينه اش، يعنی مجريان جنايات رژيم، دائماً به کشورهای مختلف سفر می کنند. ما می توانيم و بايد جامعه ی جهانی را قانع سازيم تا به محض خروج احمدی نژاد از کشور، وی را به اتهام جنايت عليه بشريت بازداشت کنند. از همين امروز بايد اين فعاليت در دستور کار جمعی قرار گيرد. اين تحريم و محاکمه نه تنها موجب افزايش درد و رنج مردم ايران نمی شود، بلکه اميد به عدالت و آزدای و دموکراسی را در مردم ايران افزايش می دهد. اين کاری است که بيشترين صدمه را بر رژيم سلطانی وارد خواهد آورد.

۴- مسأله و مشکل روسيه و چين: دولت مافيايی پوتين و دولت کمونيستی چين، نه تنها نيروهای سرکوبگر ايران را آموزش داده و مسلح به تجهيزات سرکوب می کنند، بلکه بزرگترين مانع تصويب پيگرد قانونی زمامداران رژيم در شورای امنيت سازمان ملل خواهند بود. اين مسأله و مشکل به طرق زير قابل حل و رفع خواهد شد.

۱-۴- تحريم کليه ی کالاهای ساخت روسيه و چين: از امروز به بعد بايد خريد تمامی کالاهای ساخت اين دو کشور را مورد تحريم تمام عيار قرار دهيم. بايد به روسيه و چين بفهمانيم که لغو تحريم کالاهای آنها، تنها و تنها مشروط به تصويب پرونده ی نقض سازمان يافته ی حقوق بشر ايران در شورای امنيت و ارسال آن به دادگاه بين المللی کيفری است.

۲-۴- تظاهرات مداوم در برابر سفارت خانه های اين دو کشور: بايد از طريق هماهنگی و ارتباط شبکه ای با کليه ی ايرانيان در اروپا، آمريکا، کانادا، آسيا و اقيانوسيه، تظاهرات سراسری در برابر سفارت خانه های اين دو کشور به راه بيندازيم. روسيه و چين بايد بفهمند که تحصن اعتراضی ما تا زمان تصويب قعطنامه در شورای امنيت سازمان ملل، ادامه خواهد داشت.

۵- نتيجه: برای رسيدن به اين هدف، طی چند روز آينده نامه ای خطاب به شورای امنيت سازمان ملل انتشار خواهد يافت، که همه ی ايرانيان مجاز به امضای آنند. پس از ارسال نامه به شورای امينت، مراحل بعدی طرح به سرعت انجام خواهد گرفت. حدود يک ماه و نيم تا سفر احمدی نژاد به سازمان ملل فاصله داريم. بايد کاری کرد که او از کشور خارج نگردد، اما اگر آمد، با همه ی ما و جامعه ی جهانی روبرو خواهد شد که به عنوان جنايت کار با او برخورد خواهند کرد.

ما می توانیم و باید جامعه ی جهانی را قانع سازیم تا به محض خروج احمدی نژاد از کشور، وی را به اتهام جنایت علیه بشریت بازداشت کنند. حدود یک ماه و نیم تا سفر احمدی نژاد به سازمان ملل فاصله داریم. باید کاری کرد که او از کشور خارج نگردد، اما اگر آمد، با همه ما و جامعه جهانی روبرو خواهد شد که به عنوان جنایت کار با او برخورد خواهند کرد