دیوید میلیبند، وزیر خارجه بریتانیا در گفت‌وگو با بخش فارسی بی‌بی‌سی گفت که بریتانیا هیچ مشکلی ندارد که ایران بر اساس پیمان منع گسترش به حقوقش برسد، به شرطی که مسئولیت‌هایش را هم در قبال این پیمان قبول کند.
اما او گفت که در حال حاضر ایران این مسئولیت ها را نمی پذیرد.
آقای میلیبند در این گفت و گو با اشاره به این نکته که سه کشور اروپایی و روسیه و چین و آمریکا که برای مذاکره با ایران بر سر جزئیات برنامه هسته ای اش اعلام آمادگی کرده اند، گفت که دولت ایران حتی حاضر نیست تاریخ این جلسات را مشخص کند و این بسیار مأیوس کننده است.
او گفت: "در ماه مه 2008 در جلسه ای به ریاست من، شش کشوری که مسئول مذاکره با ایران هستند، پیشنهاد مشخصی به ایران ارائه دادند، گفتند می خواهیم با ایران رابطه داشته باشیم، ما می خواهیم مطمئن شویم که منافع اقتصادی، فرهنگی و علمی چنین روابطی نصیب ایران می شود، نصیب مردم ایران می شود. ما گفتیم ایران تا زمانی که رفتارش مانند سایر کشورهاست، از همان احترام آنها برخوردار خواهد شد. پاسخ به این پیشنهاد صفر بود. اصلا به آن اهمیت ندادند."
به گفته او سالهاست که ایران به دنبال گفتگو بوده است و حالا که موقعیت خاصی پیش آمده که دولت جدیدی در آمریکا بر سر کار آمده که تعهد به همان نوع گفتگوهائی دارد که مورد حمایت بریتانیا، چین و روسیه هم است، "یک نامه ساده دو کلمه ای" از مقامات ایران دریافت شده که "نه نه".
این که ایران چه رفتاری در منطقه دارد یا چگونه با جامعه بین المللی برخورد می کند، یعنی همان انتظاری که از همه کشورها می رود برآورده می کند یانه، مسئله ای است که مربوط به همه ماست.
دیوید میلیبند
به نظر آقای میلیبند این راه صحیح پاسخ دادن در باره این مسئله "بسیار بسیار مهم" نیست.
وزیر خارجه بریتانیا در پاسخ به سئوال که آیا تحریم های شدیدتری علیه ایران اعمال خواهد شد، گفت: " در باره قدم بعدی مان بر اساس سیاستی تصمیم می گیریم که در سراسر کشورهای 1+5 تصویب شده که اصطلاحا آن را سیاست دو مسیره می نامند: از یک سو مشوق هایی پیشنهاد می شود و از طرف دیگر فشار وارد می شود. این دو جنبه در کنار هم اعمال می شوند."
آقای میلیبند در خصوص مخالفت عده ای از چهره های سرشناس مخالف دولت ایران با این تحریم ها گفت که این مسئله که چه کسی در ایران مخالف دولت است و چه کسی در درون دولت، مربوط به مردم ایران است.
او گفت که یکی از نگرانی هائی که درباره انتخاباتی که امسال در ابران برگزار شد، وجود داشت این بود که در حالی که مناظره های قبل از انتخابات باطراوت و تبلیغ خوبی برای نظام سیاسی ایران بودند، چگونگی شمارش آرا نگرانی عمیقی بوجود آورد به اضافه اتهام سنگین زیرپا گذاشتن موازین حقوق بشر پس از انتخابات.
اما به گفته او "این که ایران چه رفتاری در منطقه دارد یا چگونه با جامعه بین المللی برخورد می کند، یعنی همان انتظاری که از همه کشورها می رود برآورده می کند یانه، مسئله ای است که مربوط به همه ماست."
آقای میلیبند افزود: "من کاملا درک می کنم که مردم ایران این را می خواهند که تصمیم گیران باید با عواقب تصمیم خود روبرو شوند، نه تمام مردم که دراثر سوء مدیریت اقتصاد آزار دیده اند. به وضوح برای کشوری مثل ایران جای تأسف است که نتواند مثل بقیه کشورها پیشرفت کند اما مهم این است که درک کنیم چه چیزهایی در خطر است. منافع ایران و جهان ایجاب نمی کند که در خاورمیانه رقابت هسته ای جریان داشته باشد."
او در پاسخ به این سئوال که عده ای مخالفان دولت ایران می گویند که غرب مسئله حقوق بشر در ایران را فراموش کرده و تمرکزش بر جریان هسته ای است گفت که پس آنها توجه زیادی به بیانیه ها و صحبتهای دولت بریتانیا ندارند.
آقای میلیبند گفت که امسال دولت بریتانیا 50 یا 60 بار اعلام کرده این که برخورد ایران با مسئله حقوق بشر بخصوص پس از انتخابات، در مسیر تعهدات بین المللی ایران نبوده و ایران اصول پایه ای حقوق بشر را رعایت نمی کند.
روابط میان بریتانیا و ایران به خصوص در روزهای پس از انتخابات ایران با تنش های فراوانی روبه رو بوده است.
دولت ایران بارها بریتانیا را به دست داشتن در اعتراض های خیابانی پس از انتخابات و حمایت از سران مخالفان دولت ایران محکوم کرده است. اما بریتانیا می گوید که در مسائل داخلی ایران دخالتی نداشته است.
دستگیری چند نفر از کارمندان ایرانی سفارت بریتانیا در تهران و محکومیت یک نفر از آنان در جریان وقایع پس از انتخابات از دیگر مسائل بحث برانگیز در رابطه میان دو کشور بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر